A jednak przegrałem wewnętrzna walkę z samym sobą, żeby w tym roku nigdzie nie startować :). Naprawdę, ale to naprawdę nie chciałem nigdzie startować. Chciałem zrobić sobie wolny rok, miałem sporo „niebiegowych” spraw do załatwienia, kilka z nich mam już za sobą. Parę spraw ważnych, ważniejszych niż tuptanie po lasach i asfalcie wciąż przede mną.
Od początku grudnia zeszłego roku biegałem bez żadnego specjalnego planu, 2-3 razy tygodniowo, chodziłem na basen, a od kwietnia zacząłem jeździć na rowerze. Liczyłem kilometry, po drodze trafiło się kilka nieco mocniejszych treningów w drugim zakresie tętna, no i oczywiście sporo krosów. Ale 80-90% biegów to były BeeSy, albo jak kto woli – biegi w pierwszym zakresie tętna, lub jeszcze inaczej – OWB1 :).
Ale przyszedł moment, który zburzył wszystkie moje plany. Wiedziałem, czułem, że forma wzrasta pomimo tego, że nie biegałem nawet 3 razy tygodniowo. W Boże Ciało postanowiłem przebiec piątkę spokojnym tempem po podmiejskich uliczkach o małym natężeniu ruchu samochodowego. No i tempo tego biegu spokojnego wyszło fantastyczne to znaczy 5:12/km przy niskim jak na mnie tętnie 154 uderzeń. To był któryś z kolei naprawdę dobrze rokujący trening. Cóż, jeśli nowa życiówka po prostu puka do drzwi, to trudno mi tych drzwi po prostu nie otworzyć. Bardzo na życiówkach mi nie zależy, ale żeby aż tak, to nie. No i bieganie w kółko OWB1 trochę mnie zmęczyło.
Zapisałem się i opłaciłem start w Biegnij Warszawo, bieg dość drogi, ale na miejscu, nie muszę wydawać dodatkowych pieniędzy na benzynę czy hotel. Bieg odbędzie się na początku października. W Biegnij Warszawo biegłem już w 2011 roku (51:44, mój debiut) oraz w 2012 roku (47:20). Tym razem będę starał się pobiec poniżej 44 minut. Ale to dopiero za cztery miesiące.
ahoj
PS. Na zdjęciu kamień poświęcony pamięci prof. Plapisa – koniec szlaku żółtego im. Stefana Żeromskiego w Kampinoskim Parku Narodowym. Więcej zdjęć można znaleźć pod linkiem https://goo.gl/photos/rBr7J68c1ub2rQou5
